زخم بستر، به زخم فشار هم معروف است و یک نوع زخم پوستی است که ناشی از فشار طولانی مدت یا اصطکاک پوست با سطح سختی‌های مختلف مانند تخت بیمارستان، صندلی چرخ‌دار یا دیگر سطوح ثابت است. این نوع زخم به ویژه در افرادی که محدودیت حرکتی دارند یا در بیمارانی که برای مدت طولانی در تخت بستر هستند، رخ می‌دهد.
زخم بستر ممکن است در مناطقی از بدن که استخوان‌ها نزدیک به سطح پوست قرار دارند (معمولاً در نقاطی مانند پشت، پاها، کمر، و مفصل‌ها) بوجود بیاید. این زخم‌ها می‌توانند از ساده تا شدید و عمیق باشند و درجات مختلفی داشته باشند.
زخم بستر معمولاً به علت کاهش جریان خون به ناحیه زخمی و تضعیف بافت پوستی ناشی از فشار مداوم روی پوست ایجاد می‌شود. برای جلوگیری از زخم بستر و درمان آن، نیاز به تغییر موقعیت بیمار و مراقبت از پوست ایشان داریم. همچنین، استفاده از وسایل و روش‌های مناسبی مانند تخت‌های فشارتبدیل، محافظت از پوست با استفاده از بسترهای مناسب و بهداشت پوستی منظم می‌تواند در پیشگیری و درمان زخم بستر مفید باشد.
عوامل خطر: زخم بستر اغلب در افرادی رخ می‌دهد که برای مدت طولانی به تخت بستر نیاز دارند، مثلاً بیماران بستری در بیمارستان یا افراد معتاد. عوامل خطر شامل کاهش حرکتی بدن، کاهش حس در ناحیه‌های بدن، تغذیه نامناسب، مشکلات در عرضه خون به بافت‌ها، عوامل سنی و افرادی با بیماری‌های مزمن همچون دیابت و فشارخون بالا می‌شوند.
نحوه پیشگیری: برای جلوگیری از زخم بستر، اهمیت تغییر موقعیت بیمار در تخت بستر بسیار مهم است. تغییر موقعیت باید به طور منظم و در بازه زمانی مشخصی صورت بگیرد تا فشار بر روی ناحیه‌های خاص از بدن کاهش یابد. همچنین، استفاده از تخت‌های فشارتبدیل و محافظت از پوست از طریق استفاده از بسترهای مناسب و تمیزی پوست می‌تواند در پیشگیری از زخم بستر مفید باشد.
درمان: در صورتی که زخم بستر ایجاد شود، درمان مناسب و مراقبت از زخم بسیار حیاتی است. درمان شامل تمیزی و ضدعفونی زخم، تغذیه مناسب، تغییر موقعیت مرتب بیمار، و استفاده از وسایل محافظتی بر روی زخم (مانند بسترهای خاص) می‌شود.
به طور کلی، زخم بستر یک مشکل جدی برای سلامتی افراد بستری یا با محدودیت حرکتی است، اما با رعایت اصول پیشگیری و مراقبت مناسب می‌توان از ایجاد و تعداد زخم‌های بستر کاهش داد. برای دریافت مشاوره و درمان دقیق‌تر، به پزشک یا تیم درمانی متخصص مراجعه کنید.
