زخم‌های بدخیم پوستی به طور کلی به زخم‌هایی اشاره دارند که ناشی از رشد و گسترش سلولهای بدخیم، یعنی سلولهای سرطانی در پوست می‌باشند. انواع مختلفی از سرطان پوست وجود دارد، از جمله سرطان باسلول‌های باسالوئیدی، سرطان سلولهای پوستی (سلولهای اپیدرمی)، و سرطان مالانوما.
سرطان باسلول‌های باسالوئیدی (Basal Cell Carcinoma):
سرطان باسلول‌های باسالوئیدی بیشترین نوع سرطان پوستی است.
این نوع سرطان عمدتاً در نواحیی که به نور مستقیم آفتاب انفجار دارد، مانند صورت، گردن، و دستها، ظاهر می‌شود.
اغلب به صورت یک زخم با لبه‌های متراکم و وسطی که بافت خارجی شبیه به علامت ایکس دارد، ظاهر می‌شود.
سرطان سلولهای پوستی (Squamous Cell Carcinoma):
این نوع سرطان نسبت به سرطان باسلول‌های باسالوئیدی کمی کمتر معمول است.
اغلب از لیزیون‌ها (زخم‌ها) یا کک‌های پوستی شروع می‌شود.
می‌تواند در نواحیی که به نور آفتاب انفجار دارد، مانند صورت، گردن، دستها، و پاها، ظاهر شود.
سرطان مالانوما (Melanoma):
مالانوما نوعی سرطان پوستی است که از مالانوسایت‌ها، سلول‌هایی که مواد رنگی پوست را تولید می‌کنند، شروع می‌شود.
این نوع سرطان بسیار خطرناک است و به سرعت به اندازه بزرگ می‌شود.
زخم‌های مالانوما معمولاً دارای لبه‌های نامنظم و رنگ‌های مختلف (مثلاً قهوه‌ای تا مشکی) هستند.
به عنوان توجه، هر گونه تغییر غیرعادی در پوست خود مانند ظاهر زخم، کک، لکه‌های تاریک، تغییرات در شکل و اندازه موجودیت‌ها باید مورد بررسی پزشکی قرار گیرد. تشخیص زودهنگام و درمان سرطان پوستی می‌تواند بسیار مهم باشد و این امر به تشخیص در مراحل اولیه و بهبود احتمال ترمیم موثر زخم‌ها کمک می‌کند.
درمان زخم های بدخیم پوستی:
درمان زخم‌های بدخیم پوستی ممکن است به توجه به نوع و مرحله سرطان، مکان آن در بدن، اندازه، و شرایط بالینی بیمار متغیر باشد. در ادامه، چند روش معمول برای درمان زخم‌های بدخیم پوستی ذکر شده‌اند:
جراحی: برای بسیاری از سرطان‌های پوستی، جراحی تصویب می‌شود. در این روش، زخم و بافت‌های سالم اطراف آن به طور دقیق حذف می‌شوند. سپس پوست سالم روی زخم خارجی متصل می‌شود یا پس از برداشتن زخم، پوست نمایان می‌شود. در بعضی موارد، لنفاویزم، جراحی میکروگرافیک، و انتقال بافت پوستی نیز به عنوان روش‌های تشخیصی و درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
رادیوتراپی (Radiation Therapy): درمان با پرتوهای X یا گاما برای تخریب سلولهای سرطانی استفاده می‌شود. این روش ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با جراحی به عنوان درمان نهایی یا پس از جراحی برای کاهش احتمال بازگشت سرطان مورد استفاده قرار گیرد.
کیمیوتراپی (Chemotherapy): داروهای کیمیوتراپیک که به صورت دهانی یا از طریق وریدی تجویز می‌شوند، برای کنترل و تخریب سلولهای سرطانی استفاده می‌شوند. این روش به عنوان تکمیلی به جراحی یا رادیوتراپی نیز ممکن است به کار گرفته شود.
ایمونوتراپی (Immunotherapy): این روش از طریق تقویت سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سلولهای سرطانی استفاده می‌کند. ایمونوتراپی می‌تواند درمانی موثر برای برخی از انواع سرطان‌های پوستی باشد.
درمان هدفمند (Targeted Therapy): این نوع درمان از داروهایی استفاده می‌کند که به طور مستقیم به مولکول‌های خاص در سلولهای سرطانی می‌پیوندند و آنها را متوقف می‌کنند. این روش ممکن است در برخی از موارد برای کنترل رشد سلولهای سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.
درمان زخم‌های بدخیم پوستی معمولاً به تعدادی از روش‌های متفاوت نیاز دارد و تصمیم‌گیری نهایی به عهده پزشک معالج شما خواهد بود. در ضمن، مراقبت‌های پساعمل جراحی و راهکارهای مراقبت از پوست پس از درمان نیز بسیار مهم هستند تا بهبود ترمیم زخم و جلوگیری از بازگشت سرطان تسهیل شوند.
